Marloes Roeper (Texel, 1998) is geïntrigeerd door de vraag wat we precies zien als we naar een schilderij kijken. Tijdens het nauw observeren van haar dagelijkse omgeving wordt ze getroffen door objecten, vormen en composities die bij haar het verlangen om te schilderen oproepen. Dit verlangen wordt niet getriggerd door de bijzondere schoonheid van deze vondsten, maar door haar fascinatie voor de mogelijkheid om met enkele penseelstreken betekenis op te roepen. Voor Roeper is de schilderkunstige uitdaging om met efficiënte middelen figuratie te bereiken. De landschappen, boomtakken en grassprieten vormen de motieven in haar onderzoek naar het ontleden van de werkelijkheid.

Marloes Roeper (Texel, 1998) is intrigued by the question of what exactly we see when we look at a painting. While closely observing her daily surroundings, she is struck by objects, shapes, and compositions that evoke the desire to paint in her. This desire is not triggered by the exceptional beauty of these findings, but by her fascination with the possibility of conveying meaning with just a few brushstrokes. For Roeper, the artistic challenge is to achieve figuration with efficient means. Landscapes, tree branches, and blades of grass serve as the subjects in her exploration of dissecting reality.